Vandaag is een reisdag. Na het ontbijt checken we uit en gaan op weg via de A11 en de A1 richting zuiden. Bij Valdichiana slaan we af naar het oosten en verlaten we even later Toscane. Umbrië, waar we nu zijn, wordt het groene hart van Italië genoemd. Onze bestemming is een hotel net buiten het stadje Assisi. Het is de woonplaats van Franciscus van Assisi geweest, een belangrijke heilige in Italië. Het stadje is niet zo lang geleden getroffen door een aardbeving, maar is prachtig gerestaureerd.

Bij Passignano langs het meer vinden we een terrasje met stoelen in het zonnetje dat uitbundig schijnt. We nemen de gebruikelijke cappuccino en bestellen er wat bij. We laten de keuze aan de bedienster over en die komt met overheerlijke koffiebroodjes.

We rijden richting hotel en rijden het in eerste instantie zomaar voorbij. De hotelvoucher geeft Viole Country Hotel aan, maar het blijkt nog de naam Hotel Viole te dragen. De eigenaresse legt later uit dat ze de naam hebben veranderd, maar dat dit nog niet helemaal doorgevoerd is. Het is een ietwat gedateerd hotel, maar we worden vriendelijk ontvangen. De kamer beschikt over een balkonnetje op het zuiden met prachtig uitzicht over het dal en de bergen in de verte.

Speciaal voor ons wordt de jacuzzi aangezet, want het zwembad is nog niet in gebruik. Dat deert ons niet want we vermaken ons de rest van de middag in de tuinstoelen met lezen en puzzelen in een heerlijk warme zon. Genieten dus. De jacuzzi is vergane glorie zoals je kunt zien, maar dat kan van meer dingen gezegd worden. Een goed verstaander weet waarom het gaat.

Gina gaat op het balkon nog in een nest met rode luizen zitten, die een leleijke vlek op haar witte broek achterlaten. Hebben wij weer! We melden het en de eigenaresse gaat haar best doen het op te lossen. We eten in het hotel en doen mee met het menu van de dag. Vooraf een eenvoudige bordje met van alles, ook kaas helaas, dan aspergesoep of pasta met truffels. Het hoofdgerecht met saucijzen of kippenborst met patat smaakt ons prima en ook het ijs als dessert, waarvoor we kiezen, is lekker.

We eindigen de avond met wat potjes kaarten en verdelen alles eerlijk. We winnen allebei vijf potjes en winnen allebei een keer in totaal na vijf ronden. Daarna gaan we naar de kamer waar we nog wat lezen in bed.

Zaterdag 30 april. Als we opstaan is het mooi weer. Na het ontbijt besluiten we dan ook op het terras plaats te nemen, waar we de gehele verdere ochtend al lezend en puzzelend doorbrengen.

De jacuzzi is inmiddels lekker warm en ik ben de eerste dit seizoen die hem gebruikt. Ik doe de Denker van Rodin na, maar het is een zwakke imitatie. Wel is duidelijk dat ik het hoofd koel en uit de zon moet houden.

Als ik rond 11.00 uur opper om Assisi te gaan bekijken, checkt Gina gelukkig een weersatelliet, die zegt dat het vanmiddag gaat regenen. We blijven dan ook op het terras, drinken cappuccino en bestellen brochette en proscuitto met meloen als lunch. De lunch is overheerlijk en zo is het in de zon ook.

Om drie uur wordt het behoorlijk warm en zijn we behoorlijk verkleurd. Dan besluiten we naar Asissi te gaan. Als we de parkeerplaats afrijden zien we aan de overzijde van de weg een auto langzaam naar beneden rijden. Hij gaat steeds sneller en komt tegen een schuurtje tot stilstand. Er zit niemand in, waarschijnlijk van de handrem geschoten. We parkeren de auto op een parkeerplaats onderaan het dorp en lopen naar boven. We hebben een prachtig uitizcht op de groene heuvels en komen in de berm -vol met klaprozen - een Koningspage tegen, een vlindersoort die ik nog niet veel gezien heb. Het is een soort van warme gebieden, die houdt van kalkrijk grasland. In Nederland is het een schaarse trekvlinder.

Assisi is een bekende bedevaartsplaats en de heuvelachtige, smalle straatjes met talrijke winkeltjes trekken veel toeristen naar het stadje dat in september 1997 nog zwaar getroffen werd door een aardbeving. Inmiddels is alles weer mooi gerestaureerd.

We dwalen door de pittoreske straatjes en genieten van de uitzichten die we krijgen als we tussen de huizen door kunnen kijken.

Assisi is een soort openluchtmuseum met prachtig gerestaureerde en met vlaggen versierde gebouwen, zoals we bijvoorbeeld zien als we op weg naar de kerk met de naam Chiesa Nuova waar een rijtje stoelen klaar staan voor een bruiloft.

Er zijn overal leuke objecten om te fotograferen en het stadje heeft erg veel kerken en basilieken, zoals hierboven de Basilica di Santa Chiara.

Hier kijken we op de Church of Saint Mary "Maggiore" en het omringende landschap.

Via een poort op de Via Santa Chiara gaan we op weg naar de Cattadrale di San Rufino, de kathedraal waar Franciscus van Assisi is gedoopt.

Het volgende doel is de Rocca Maggiore, een oud middeleeuws fort vanwaar we nogmaals een mooi uitzicht op Assisi krijgen met de door ons bezochte Cattadrale di San Rufino en de Basilica di Santa Chiara.

We bekijken Assisi in een uurtje en dan begint het inderdaad te regenen., zoals voorspeld. Onderweg naar de parkeerplaats zien we nog een rijtje cipressen, de bomen die zo kenmerkend zijn voor Toscane. We zijn net op tijd terug bij de auto. De gloednieuwe compacte huurmercedes is een lekkere auto die ons prima bevalt.
De rest van de middag spelen we Yatzee, lezen wat of internetten. Om kwart voor acht gaan we aan tafel en dan zit deze eerste volle dag in Umbrië erop.

Zondag 1 mei - Vannacht heeft het flink geregend, maar als ik om 07.00 uur wakker wordt is het droog. Na het ontbijt besluiten we een rondje te rijden met de auto, waarbij we proberen de meest pittoreske wegen te nemen in de driehoek Assisi, Todi en Perugia. Dit landgoed met wijngaarden heeft een mooie oprijlaan met cipressen. Jammer dat het zonnetje zich niet laat zien.

Deze keer lukt het om bijna alles in een keer te vinden. In Massa Martana, even ten oosten van Todi, drinken we een kop cappuccino en verder rijden we in één keer door. Het is een mooie route van zo ‘n 150 kilometer met interessante plekken; oude bruggen, kleine dorpjes en veel wijngaarden. Onderweg hebben we wel een aantal flinke buien, maar dat deert ons niet. We maken slechts enkele foto‘s, maar genieten wel.

De Basilica di Santa Maria degli Angeli (Basiliek van de Heilige Maria der Engelen) is een monumentale kerk uit de late Renaissance die zich aan de voet van de heuvel van Assisi bevindt in de frazione Santa Maria degli Angeli. De basiliek werd gebouwd tussen 1569 en 1679 door de bouwmeesters Galeazzo Alessi en Giacomo Barozzi da Vignola, zoals in Wikipedia te lezen is.

De basiliek werd over een kleine kapel heen gebouwd, de zogenaamde Portiuncula - dit is de heiligste plaats voor de Franciscanen. Daar ontving de jonge Franciscus van Assisi een helder besef van zijn roeping en nam hij afstand van de wereld om, te midden van de armen, in armoede te leven. In de Portiuncula begon de bedelorde van de Franciscanen of minderbroeders.

Rond 15.00 uur zijn we weer op dezelfde parkeerplaats in Assisi als gisteren en hebben we nogmaals een mooi uitzicht op de glooiende hellingen van het groene Umbrië.

Het is inmiddels droog geworden en het zonnetje schijnt. We genieten van het middeleeuwse dorp met zijn mooie doorkijkjes.

Op zoek naar een terrasje komen we in het centrum waar een optocht is met muziek en mensen in middeleeuwse kledij. Daar maak ik graag wat foto's van. Ooit wil ik nog een keer naar Spanje om een van de feesten mee te maken waar de overwinning van de Christenen op de Moren worden herdacht. Dit is een voorproefje.

De mensen zijn mooi uitgedost. Jammer dat ik niet weet wat het allemaal voor moet stellen.

Op een zonnig terrasje van het Piazza del Comune, net onder de toren met de mooie naam Torre del Popolo, bestellen we twee panino ‘s met salami en een drankje erbij. De broodjes smaken heerlijk. en we genieten van het zonnetje en de middeleeuwse omgeving. Vanaf het terras is de fontein goed te zien en het geklater van het water nog net te horen. Het is best druk op straat, dus er is genoeg te zien.

Als we de broodjes op hebben besluiten we nog naar de basiliek van Franciscus van Assisi te gaan. Op weg ernaar toe komen we door gezellige straatjes die met veel bloemen en vlaggen zijn versierd. Het is ook nog eens behoorlijk steil, maar daar weten we als doorgewinterde wandelaars wel raad mee.

Van verre zien we de Basilica di San Francesco d'Assissi al door een van de bogen verschijnen. De basiliek staat sinds 2000 op de Werelderfgoedlijst van de Unesco.

We gaan in de rij staan voor het betalen van de entreeprijs en worden grondig gecontroleerd. Iets wat niet vreemd meer is in deze tijd. Terwijl we wachten maakt Gina een foto van mij waarbij de basiliek ook goed zichtbaar is.

Het is nog steeds zonnig, maar er hangen donkere wolken in de verte. Nog wat laatste foto's en dan terug naar het hotel waar we tegen zevenen zijn. Het was een geslaagde dag. We eten in het hotel en na een laatste nacht in hotel Viole pakken we na het ontbijt de koffers , nemen afscheid en rijden naar Pisa waar we de auto inleveren. We hebben een goede terugvlucht en kunnen terugkijken op een prima vakantie. Ditmaal met erg veel cultuur en veel minder natuur dan normaal, maar dat is ook weleens leuk voor een keer.